Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Θεωρητική αυτονομία; Αναγκαιότητα των ημερών!

Μια πρώτη προσέγγιση: "Δεν χρειαζόμαστε #αρχηγούς".
(#Avanguardia_Nazionale, Roma, 1960)


Χρειαζόμαστε απλά μία ξεκάθαρη ιδεολογική και κοινωνική #γραμμή, #ανθρώπους που να γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύουμε αλλά και τι χρειάζεται από αυτούς τους ίδιους. Δεν χρειάζονται "ρομπότ" και ούτε χρειάζονται καθάριες ελεύθερες βουλήσεις, που να πιστεύουν με κριτικό "αντιπολιτευτικό" πνεύμα στην Ιδέα, στον σκοπό μας.


Η αυτονομία σήμερα αποτελεί το #πολιτικό_μέσον για να κρατήσουμε ζωντανή την πίστη μας, για να ασκήσουμε επιτέλους #κοινωνικό_λόγο. Η αυτονομία αποτελεί αποκλειστικά το πρώτο μεταβατικό στάδιο, Σε ένα ανώτερο στάδιο όλες αυτές οι #αυτόνομες πατριωτικές ομάδες θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μέσα από όλους αυτούς τους εκπαιδευτικούς χώρους, τα εργοστάσια, τις ομάδες κοινωνικής παρέμβασης, έναν πολιτικό πλέον #φορέα, ο οποίος καθώς και τα μέλη του έχουν ψηθεί στον αγώνα, ο καθένας στην #ειδικότητα του θα έχει πολιτικό πρόγραμμα.

(*Περιοδικό "Αντίδοτο", 16/1986)
(*Νοσταλγοί του μέλλοντος, 2011)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ενάντια στην σύγχυσι

Το σημαντικότερο  ίσως αποτέλεσμα των απεργιών ήταν η απελπισία που προξένησε στους βιομηχάνους και τους γαιοκτήμονες με τις ζημιές που προκάλεσε, αλλά η κοινωνική τάξις όμως που υπέφερε περισσότερο από την κοινωνική κρίση -δημιούργημα της #προπαγάνδας και της αναταραχής της #αριστεράς-  ήταν και πάλι η #μικρομεσαία αστική τάξις. Πριν από τον πόλεμο ήταν σχετικά εξασφαλισμένη αλλά η μεταπολεμική κρίσις την βρήκε απροετοίμαστη και ανυπεράσπιστη. Το #προλεταριάτο προστατευόταν από τα Σωματεία και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, οι εργάτες των βιομηχανιών ευρίσκοντο  σε πολύ καλή θέσι όταν μάλιστα τον Φεβρουάριο του 1919 οι εργάτες της μεταλλοβιομηχανίας επέτυχαν αύξησι μισθών και την αναγνώρισι του οκταώρου, ενώ την ίδια στιγμή οι μικροαστοί δεν είχαν ούτε ενώσεις ούτε σωματεία και επιπλέον το Σοσιαλιστικό Κόμμα ακολουθώντας την γραμμή των #μαξιμαλιστών τους είχε κατατάξει ανάμεσα στους #μιλιταριστές αστούς και κατά συνέπεια ανάμεσα στους εχθρούς του #προλεταριάτου. Από την άλλη πλευρά οι #με

Το χρονικό του Ικάρου

Τὰ ἐν Πύλῳ Ἠέλιος δ᾿ ἀνόρουσε, λιπὼν περικαλλέα λίμνην. Την όμορφη τη λίμνη αφήνοντας, στα ολόχαλκα τα ουράνια πρόβαλε ο γήλιος, στους αθάνατους το φως του να χαρίσει και στους θνητούς, στα πολυκάρπιστα της γης χωράφια απάνω' και τούτοι έφταναν στην καλόχτιστη την Πύλο, του Νηλέα  το κάστρο᾿ εκεί στην ώρα επρόσφερναν θυσίες στον Κοσμοσείστη το γαλαζόχαιτο κατάμαυρους στο περιγιάλι ταύρους. Σ᾿ εννιά σειρές κάθονταν όλοι τους — σειρά και πεντακόσιοι — κι ομπρός στην καθεμιά τους κοίτουνταν εννιά σφαγμένοι ταύροι. Κι απάνω που 'χαν φάει τα σπλάχνα τους και τα μεριά θα καίγαν  στον Ποσειδώνα, εκείνοι ετράβηξαν γραμμή για το λιμάνι, και τα πανιά μαΐναραν του άρμενου, το άραξαν κι όξω βγήκαν κι ως βγήκε απ᾿ το άρμενο ο Τηλέμαχος, την Αθηνά ακλουθώντας, πρώτη η Αθηνά, η θεά η γλαυκόματη, το λόγο επήρε κι είπε: «Τηλέμαχε, η ντροπή τον τόπο της δεν έχει εδώ καθόλου'  για τούτο και το πέλαο διάβηκες, τον κύρη σου να μάθεις ποιο χώμα εβρέθη και τον σκέπασε και

Fifty Shades of Grey??